دیدار یار غایب دانی چه شوق دارد-ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد

ده روز پیش بلاخره دکتر وقت عمل داد . نظر خودش با توجه به آسمی که دارم رو سزارین بود . سه ماهه اول  و دوم خیلی خوب بودم اما از عید به بعد مجددا سر و کله اش پیدا شد. سنگ ازم قول گرفته بود که در مقابل تصمیم دکتر اعتراضی نکنم . هر چند که خودش مجددا ازم پرسید آیا طبیعی دوست داری و قبل از اینکه من جواب بدم سنگ گفت من روشی رو ترجیح میدم که خانمم و بچه ام کمترین فشار و درد رو داشته باشن و مشکلی پیش نیاد و اینچنین بود که نامه ای مبنی بر سزارین به تاریخ 26 ام برای بیمارستان  نوشت.یکی از دغدغه هام در طول بارداری این بود که نکنه در روزی که می خواد معرفی نامه رو بده ازم زیر میزی بگیره .و از قبل اعلام کرده بودم که اگر درخواست پول در مطب کنه میام بیرون و لحظه آخری دکترم رو عوض میکنم . اما چیزی نگفت و نامه بیمارستان و بیمه رو محترمانه داد . چون در یکسال گذشته که چند تا از دوستام و حتی جاریم زایمان کرده بودند دکترهاشون مبالغ قابل توجهی زیر میزی بابت دادن معرفی نامه جهت بستری ازشون گرفته بودند . سنگ از روز اول که دکتر رو دید گفت این خانم اهل این کارها نیست . در ضمن چون عضو هیئت علمی هستند آبرو و موقعیت خودشون رو نمیبرن چون اگر ازشون شکایت بشه حتی تا اخراج پیش میرن . از اون روز تا امروز تقریبا یه جور هیجان با ترس در وجودم ایجاد شده . هیجان دیدن پسر کوچولوم بعد از این همه انتظار و ترس از وضعیت ناشناخته و تغییراتی که ممکنه در زندگیم ایجاد بشه . در ضمن تصمیم گرفتیم زمان زایمان رو به خانواده هامون نگیم و دوتایی تنهایی بریم بیمارستان و بعد از بدنیا اومدن آینه بهشون خبر بدیم . هر چند که میدونم مامانم کله ام رو میکنه اما واقعا نیاز به یه جور آرامش دو نفره و بعدش خلوت سه نفره دارم .دکتر گفته 5 صبح بیمارستان باشید . ما هم تصمیم گرفتیم که ساعت 4 صبح از خونه حرکت کنیم و بریم امامزاده صالح نماز بخونیم و زیارتی کنیم و بعدش بریم بیمارستان و ساعت 11 بگیم خانواده ها بیان, از همه دوستانم التماس دعا دارم .اونجا به یاد تک تک عزیزان هستم و براشون اگر قابل باشم دعا میکنم .

و اینچنین است که ما فردا صبح میریم که به این زندگی دو نفره پر تلاطم پایان بدیم و با توکل بر خدا پسر کوچولومون رو صحیح و سالم و سلامت در آغوش بگیریم.

بلاخره رفتیم و عکس بارداری انداختیم . وقتی اوایل بارداری پیشنهاد دادم سنگ بشدت مخالفت کرد اما در ماه های آخر خودش معتقد بود که حیف با این شکم گرد (شکمم کاملا گرد بود و اصلا پهلو نداشتم) و دماغ باد کرده و پاهای ورمی  عکسی از این دوران نداشته باشیم .ما فقط چند تا عکس اسپرت می خواستیم . بلاخره رفتیم و چند تا عکس انداختیم و ثبت خاطره ای شد برای آینده .

انشالله که این روزها به مراتب شیرین تر و راحت تر نصیب همه عزیزان بشه